داستان فرانک

من داوطلبانه در Ballard Food Bank (BFB) از سال 2015.  قبل از اینکه پاندمی فرش را از روال اشنا بیرون بکشد، پنجشنبه ها به طور منظم داوطلب می شدم.   ان شب ها اغلب با جریان ثابت مشتریان دریافت غذا و محصولات بهداشتی و دسترسی به خدمات اجتماعی بسیار شلوغ بود.  پس از بستن بانک غذا به مشتریان، ما 1-2 ساعت را صرف تمیز کردن انبار در اماده سازی برای از سرگیری خدمات دوشنبه بعد می کنیم.  

من همیشه منتظر کنسرت منظم پنجشنبه شب خود در BFB بودم، به ویژه به دلیل بسیاری از برخوردهای دوستانه و گاهی اوقات عمیق با مشتریان، داوطلبان و کارکنان.  من تا به حال مشتریان مربوط به من که "ما نمی توانست یک شام کریسمس بدون کمک از Ballard Food Bankیا "The Ballard Food Bank وقتی مریض بودم و چیزی برای خوردن نداشتم، زندگیام را نجات دادم.»  شنیدن این چیزها نقش حیاتی بانک غذا را در جامعه ما به خانه رساند--- حتی پس از ان، با سیاتل سوار بر موج رفاه ظاهری.

هنگامی که پاندمی در ماه مارس رخ داد، خانواده ام نگران داوطلب شدن من در محل در بانک غذا بودند.  من احساس کردم و همچنان معتقدم که داوطلب شدن در محل در BFB امن است، اما من همچنین می خواهم خانواده ام در این زمان پر از احساس راحتی کنند.  من راهی برای ادامه حمایت از بانک غذا از راه دور پیدا کرده ام.   اما قبل از اینکه این فرصت را برای انجام کارهای داوطلبانه از راه دور داشته باشم، از خودم پرسیده بودم، داوطلب بودن به چه معناست؟  

پاسخ به من در بیانیه ماموریت BFB امد. راه های زیادی برای حمایت از BFB در ماموریت خود برای "اوردن غذا و امید به همسایگان ما" وجود دارد. اهدای پول و غذا راه های واضحی برای داوطلب شدن برای کسانی است که نمی توانند در محل باشند.  گرفتن کلمه به دوستان و همسایگان در مورد کار خوب انجام شده در بانک غذا نیز یک فعالیت داوطلبانه بسیار مفید است.  یک ژست مهربانانه به یک غریبه، به روش خود، وسیله ای برای داوطلب شدن برای اوردن امید به همسایگان ما است.  

داستانت چیه؟